Dla mnie ten film nie wydawał się bajką, a raczej baśnią, od razu zacznę, ale też nie taką dla dzieci. Nie sądzę, żeby 5 letnie dziecko dobrze zrozumiało o co chodzi w filmie, lecz myślę, że chętnie popatrzyłoby na te cudowne rysunki. :) Ja jak byłam mała i puszczała mi to mama to najbardziej lubiłam Wiedźmę z Pustkowia i kiedy po tylu latach oglądałam ten film, to tylko ją pamiętałam. Na szczęście fabułą odnowiona, a ten film jest teraz moim ulubionym filmem i wątpię bym znalazła coś równie pięknego. Teraz jak Ty zakochałam się w Hauru i babci Sophie. <3 Co do twoich pytań:

Po pierwsze Wiedźma nie chciała zjeść serca Hauru, ona chciała mieć jakąś cząstkę jego, bo go kochała, a kiedy mówiła, że woli młodych mężczyzn miała na myśli Hauru. :)
Sophie nie była podobna do swojej matki, gdyż to była jej macocha, a ta jej siostra była jej przybraną siostrą.
Reszta odpowiedzi będzie bardziej subiektywna, lecz wydaje mi się, że są one prawdziwe. ;)

1. Nie został z niej zdjęty czar jak była w zamku, gdyż czary ochronne Hauru działały tylko na to co on sam nakazał. Nie potrafił jednak zdjąć klątwy z Sophie.
2. Też mnie to na początku dziwiło.// Zrobiła tak, gdyż wtedy Saliman nie mogłaby odnaleźć zamku, gdyż nie miałby w sobie żadnej aury ochronnej, a Hauru musiałby wrócić, aby sprawdzić co się dzieje. Ona chciała go w ten sposób chyba jakoś ściągnąć z powrotem.
3. Myślę, że to było dlatego, iż odmieniało ją miłość. Nikt nie zdejmował z niej klątwy, ale odmieniła się sama bez pomocy Kalcifera, gdyż wreszcie zrozumiała siebie, swoje uczucia i poznała osobę, którą kocha. A momenty kiedy znów stawała się stara mówiły o jej strachu i zdenerwowaniu.
4. Wiedziała, że jest to Sophie, gdyż przecież Saliman ją wyjęła, aby dała tą dziwną pluskwę do zamku. Poza tym wtedy Sophie miała taki stan, że wyglądała nieco młodziej. Poza tym ta jej macocha ją jakoś tak kochała i znała ją od małego, więc chyba poznałaby ją nawet o kilka lat starszą?
5. To były bitwy w, których on walczył (była przecież wojna), a te stwory to były jak mówił Kalciferowi, że walczył ze swoimi, poprzemieniani czarnoksiężnicy. Inne to mogły być też różni magiczni żołnierze, itp.
6. Hauru zmieniał się w tego ptako-stwora przez kontrakt z Kalciferem, a Saliman raczej nie była zła. W tym filmie nie było złych postaci. Każdy miał wady i zalety. Ona po prostu chciała dobrze dla królestwa i swojej pozycji, a w Hauru widziała zagrożenie więc chciała się go pozbyć. A kiedy już Sophie oddała mu serce, nie miała po co prowadzić dalej wojny, gdyż cała ta wojna była nieco ustawiona, aby schwytać Hauru, a wrogie państwa skorzystały z tego zamieszania i zaczęły walczyć z krajem w, którym żyła Saliman.
7. Tego nie wiem. Po prostu jak wspominałam wcześniej, sama się zrobiła. Ale w tym państwie nie rządził ksiąze Justynian (rzep), a król, który pojawił się na moment podczas rozmowy Sophie z Saliman. :)
8. Bo z Sophie nikt nie zdjął klątwy, sama tego dokonała, a więc została po niej jakaś cząsteczka tamtej przemian w staruszkę. Poza tym w siwych włosach było jej nawet dobrze. :)

Mnie trochę zastanawia, po co była ta cała wyprawa do pałacu. Hauru wysłał tam Sophie jako swoją matkę, żeby przedstawiła Salliman go jako obiboka. Potem sam przybywa, gdyż, jak twierdzi, odważył się dzięki Sophie. Po czym oboje nagle uciekają. To po co w ogóle tam poszli? Jaki to miało sens? I jeszcze ten pies - ,,miał cię tu bezpiecznie doprowadzić". Po co? Przecież to ona szła pierwsza, a pies obok. W niczym jej ten pies nie pomógł. Kolejny niezrozumiały dla mnie motyw.
Nie rozumiem też, czemu Sophie nie skorzystała z okazji, żeby w tym pałacu się odmłodzić. Skoro Salliman umiała zdjąć czary odmładzające z wiedźmy, to chyba umiałaby też zdjąć czar postarzający z Sophie. A sama przecież poznała, że ona jest pod wpływem czaru - ,,ta jego matka jest chyba młodsza od niego".
Nie wiem też, co wiedźma chciała osiągnąć, przemieniając Sophie w staruszkę. Jak się domyślam, zrobiła to, bo podejrzewała, że współpracuje z Hauru (widziała ich razem). Przemieniając ją, wsunęła jej do kieszeni list, który chciała przekazać Hauru. Co było w tym liście, chyba nie zostaje wyjaśnione w filmie. Ale po co ją przemieniła? Żeby ją ukarać, żeby się zabawić?
Ciekawe też, że Sophie dwa razy trafia przypadkowo na Hauru, chociaż, jak rozumiem z filmu, przemieszcza się on w różnych miejscach na świecie i trafienie na niego chyba graniczy z cudem. A tu się udało dwa razy.
Bezsensowne mi się też wydawało, że Sophie zaopiekowała się wiedźmą i psem. Pierwsza wyrządziła jej wielką krzywdę, a po postarzeniu wydawała się niegroźną staruszką, ale jaką Sophie mogła mieć pewność, że faktycznie jest taka niegroźna? Nawet pozbawiona mocy mogła knuć jakiś podstęp. A pies, jak sama Sophie mówiła, jest szpiegiem. Skąd pewność, że nie był pod wpływem jakiegoś czaru, który mógł naprowadzić Salliman na ich trop?
Na samym początku dziwi mnie też zachowanie Sophie. Została zmieniona w staruszkę, która ledwie może iść o własnych siłach i wyrusza na wyprawę. Gdzie idzie i po co? Sama tego nie wie. Nikomu nic nie powiedziała, tak po prostu zniknęła. Jej zachowanie w tym filmie wydaje mi się mocno nielogiczne.
Niezbyt mi się też podobała przemiana charakteru Sophie. Jako młoda osoba jest smutna, poważna i małomówna. Jako staruszka robi się energiczna i wesoła. Podobnie jak ciągłe wahania nastroju Hauru. Ale może o to chodzi w tym filmie, że zaciera granice między młodością a starością (Sophie, wiedźma, czy dzieciak przebierający się za starca) oraz między dobrem a złem. To jest w tym filmie udane, ale właśnie takie niezrozumiałe dla mnie szczegóły trochę psują mi odbiór.

I jeszcze jedno. Salliman chciała zabić Hauru, bo zadał się z demonem i oddał swoje serce. Jak rozumiem, chciała to zrobić, bo według niej był niebezpieczny. Ale Hauru bez serca też kochał Sophie i też chciał powstrzymać wojnę. Gdy odzyskał serce, nic się nie zmieniło, za to Salliman uznała, że już nie musi go zabijać. Jak dla mnie to kolejna niezrozumiała rzecz.