Kajama, czy Ty nigdy nie odpoczywasz? ;) A za recenzję bardzo dziękuję i doceniam nakład pracy. Pozdrawiam.

Szczerze mówiąc wrażenia po "Hauru" miałam takie same co ty. Jak na mój gust Sophie za dużo gadała sama do ciebie. I mogliby nie dawać polskiego dubbingu, z lektorem oglądałoby się (przynajmniej mi) o wiele lepiej.

Abico- bez przesady, odpoczywać to ja odpoczywam, ale po prostu MUSIAŁAM opisać dlaczego "Hauru" mnie lekko rozczarował. Taka już moja natura ;)
Naija1-mnie polski dubbing tak bardzo nie raził, uważam że był nawet niezły. A co do gadania Sophie do samej siebie- no cóż, ponieważ robiła to jako starsza babka można się tym za bardzo nie przejąć, ale nie sposób mi było opędzić się od wrażenia, że niektóre jej teksty były wstawione tylko po to, by nie za bardzo nadążający widz mógł wszystko skapować i się nie pogubić. Wyraźnie Miyazaki postanowił pochylić się z troską nad niezbyt inteligentną częścią rodzaju ludzkiego i jemu też zadedykować ten film :/...

Motyw mówienia do samej siebie był moim zdaniem dobrze przedstawiony i uzasadniony. Kiedy ktoś jest samotny i nie ma się do kogo odezwać to mówi sam do siebie. A główna bohaterka mimo, że na początku pokazana jako młoda dziewczyna to zachowywała się jak starsza pani (chciała prowadzić sklep z kapeluszami i stateczne życie) i była najwyraźniej samotna. Mnie rozczarowało poniekąd zakończenie upstrzone niekonsekwentnymi rozwiązaniami w stosunku do reszty filmu i za szybko poprowadzone. Zabrakło czegoś i nie chodzi mi o to, że końcówka była przesłodzona. Mógł być happy end ale trochę inaczej rozegrany. Poza tym mankamentem przedstawiona historia ciekawie się rozwija, w dobrym tempie i wciąga, postaci są barwne, niektóre sceny ogląda się z zapartym tchem podziwiając kunszt animacji. Nie mogę się zgodzić w tym miejscu z opinią założycielki tematu, że postać Kalcifera była źle przedstawiona czy niepotrzebna. W końcu jego obecność stanowi żelazny fragment osi fabularnej, bez niego nie byłoby zamku i pozbawionego serca Hauru. Jego "niedbały" dizajn bardzo mi się podobał jak i to, że był charakterem komediowym. Brak jednoznacznie czarnego charakteru to domena wielu anime, w których przeciwieństwie do zachodnich produkcji często nie ma postaci z gruntu złych (jednowymiarowych, płaskich). Każda ma jakieś swoje motywy, które nią kierują. Dodam tylko, że film urzeka magicznym klimatem i nie sądzę aby jego prostota była mankamentem. Wszak nie każdy film animowany musi mieć potrójne dno, żeby urzec widza. W tym jest natomiast jakaś magia, zaklęty duch dzieciństwa i tęsknota za tym co dobre w opozycji do niepotrzebnego i bezsensownego zła, co mnie osobiście zachwyciło. Gdyby finał inaczej wyglądał to film byłby bliski ideału.

Dobra, motywu gadania do samej siebie czepiać się nie będę, dajmy mu spokój ;). Co do Kalsifera- owszem, mógł a nawet powinien być, ale nie w takiej formie! Jego teksty raczej mnie irytowały, nie rozśmieszały, poza tym, jak już pisałam, był on STRASZNIE schematyczny, a od tego właśnie, sięgając po Miyazakiego, chciałam uciec.
Mankamentem czarnych charakterków natomiast nie było to, że nie były one jednoznacznie złe, tylko to, że wszystkie zbyt prędko i łatwo przechodziły CAŁKOWICIE na stronę dobra. Mogłyby być dobre w połowie, ćwiartce czy jednej trzeciej, a przy tym być ciekawe i intrygujące- i byłabym w siódmym niebie. Ale tutaj, bez zbędnego gadania i wyjaśnień, w ciągu pięciu minut przechodzą życiową przemianę i nagle stają się miłymi, ofiarnymi i radosnymi aniołkami. A za duża ilość tych cech u większości bohaterów danego filmu, może przyprawiać o mdłości... Nie przepadam za tym, gdy w filmach są przedstawiane tylko super-złe i super-dobre postacie. A kiedy mam okazję oglądać z ich właśnie udziałem happy end na miarę tego w "Hauru", robi mi się z lekka niedobrze...

To prawda - zakończenie było może przesłodzone - ale co miał czynić Miyazaki? Jeżeli miał podpisany kontrakt, to ot tak zmieniać sobie niczego nie mógł. Powieść trochę go przygwoździła do podłogi.
Film 9/10. Wartka akcja i niezwykle kunsztowna animacja, do tego przesłanie (jest to film głównie dla dzieci, także nie przesadzajmy).
Atutem Spirited Away jest niekonwencjonalna fabuła, a "Zamku..." - wartka akcja.

Łatwo jest krytykować, nie wiedząc do końca w jakich okolicznościach powstawał dany film . Miyazaki przejął prace nad tym projektem po innym reżyserze.Chichiro to był w pełni jego twór , więc dlatego jest tak dopracowany. Hauru zaś uważam za dobre kino , nie zasługujące na takie zbesztanie jakie ty mu zaserwowałaś.Chciałaś tą recenzją kogoś do Hauru zniechęcić ? Twoja opinia o tym filmie na to wskazuje. Mi też się nie podobał tak bardzo jak wcześniejsze dzieła Pana M , ale to nie znaczy że mam go obsmarowywać na filmwebie . Masz prawo do swojej opini jak i ja , ale jak czytam takie recenzje to aż włos mi sie jeży na głowie , po co ta frustracja, tobie zawsze wszystko wychodzi genialnie? Miyazaki jak każdy inny reżyser miał gorszy okres kiedy tworzył ten film. To widac w tej produkcji , ale to nadal jest bardzo wzruszające kino.Nie pisze by sprowokować cie do kłótni , chcialem tylko zauważyc że troche przesadziłas z negatywami tego filmu.

Nie, nie i jeszcze raz nie, napisałam przecież, że "Hauru" to wcale nie jest zły film! Chodzi o to, że bardzo lubię twórczość Miyazakiego, dlatego MUSIAŁAM po prostu uzasadnić, dlaczego ten film tak bardzo mi się nie spodobał. Naprawdę nie chciałam nikogo zniechęcić, po prostu wypisałam to, co w filmie mogłoby być według mnie lepsze. I owszem, mi absolutnie nie wychodzi wszystko idealnie, ale jako widz, jestem na uprzywilejowanej pozycji i mam prawo oceniać filmy które obejrzałam. A skąd frustracja? Stąd, że wiem doskonale na co stać Miyazakiego, a ten film po prostu nie był na miarę jego możliwości. Tyle.

Znasz go osobiście że wiesz na co go stać ???Jak czytam takie wypowiedzi to nie wiem czy śmiać się czy płakać. Może warto było posłuchać prologu przed seansem filmowym na TVP Kultura zanim opisałaś swoją chaotyczna, agresywną , durną i SUBIEKTYWNA aż do bólu recenzję, może by ci się coś rozjaśniło. Takiego steku bzdur w recenzji już dawno nie czytałam.
Film jednoznacznie mówi nikt nie rodzi się zły sami się tacy stajemy - źli i na powrót możemy stać się dobrzy jeśli tylko sami będziemy tego chcieli i ktoś da nam szansę. Nie wolno nikogo jednoznacznie potępić nie ważne czy jest to ofiara czy prześladowca.
A film jest równie przejmujący, ciepły i magiczny tak jak Spirited Away
9/10

Człowieku, nie atakuj mnie, bo obawiam się, że nic ci nie zrobiłam. Moja opinia, moja sprawa. Na niczyje zdanie nie bluzgam, więc liczę na to samo ze strony innych. Film ten nie spodobał mi się tak bardzo, jak na to liczyłam, więc nasmarowałam tą długą wypowiedź, aby kulturalnie (choć według Ciebie to jest "agresywnie") uzasadnić swoje zdanie. Trochę szkoda, że nie potrafisz tego docenić...
P.S. Obejrzyj jeszcze raz pierwsze zdanie swojej wypowiedzi, przeanalizuj i zastanów się, czy trzeba znać osobiście Miyazakiego, żeby wiedzieć, jak daleko sięgają jego zdolności reżyserskie...

Miyazaki to dla mnie kameleon jesli chodzi o styl filmowy , po twojej wypowiedzi widać że nie obejrzałaś jego wcześniejszych produkcji i jak każdy animowy laik za szczyt jego osiągnięć uważasz chichiro . Wcześniejsze produkcje jak Laputa, Lupin III, czy moja ulubiona Naushika z krainy wiartu to mniej spektakularne , ale również dobre i wartościowe filmy .Każdy ma swoją opinie , nie narzucam tobie swojej , ale obsmarowywanie filmu , bo inaczej tego nie moge nazwać , ponieważ mi sie nie podobał, jest troche żałosne.Rzetelna recenzja ukazuje negatywne i pozytywne aspekty filmu . Ty skupilaś się tylko na tym pierwszym.Zero bezstronności. Kolega powyżej ma racje to agresywne i troche niesprawiedliwe skomentowanie tego filmu . Przykro mi że tak inteligentna osoba jak ty w ten sosób wyładowuje swoją frustracje

"Nausicee z Krainy Wiatru" właśnie dziś obejrzałam, bardzo mi się podobała. Wiem doskonale, że Miyazaki tworzy różne filmy, ale ten wydaje mi się po prostu zbyt... łatwy, jakby trochę niedopracowany. A za "obsmarowywanie" filmu uważałam do tej pory nazywaniem go "obleśnym, dziadowskim i w ogóle a be " gniotem. Ja chyba czegoś takiego nie zrobiłam... "Ruchomy zamek Hauru" jest dobry, ale nie aż tak, jak mógłby być. Wyróżnia się spośród innych filmów, ale nie spośród twórczości Miyazakiego. Takie jest moje zdanie. A chcecie, żebym wymieniła jego pozytywne aspekty? Proszę bardzo:
1. Mimo wszystko zdecydowanie wyróżniająca się na tle innych animacji fabuła.
2. Świetna "kreska".
3. Bardzo dobra muzyka.
4. Ciekawe i intrygujące (przynajmniej do pewnego momentu) postacie Hauru i Wiedźmy z Pustkowia.
5. Morał. Prosty, ale szczytny i tak aktualny...
To główne zalety tego filmu. Zapewne jakbym się nad tym lepiej zastanowiła, mogłabym wynaleźć ich więcej, ale to chyba na razie wystarczy...

O matko, oczywiście chodziło mi o "Nausicee z DOLINY Wiatru". Ech, chyba się dzisiaj nie wyspałam...:/

To ja cię wprowadziłem w błąd sory .Hauru zbyt łatwy ,pozwól że przedstawie ci mój punkt widzenia jesli chodzi o ten film.Cały ruchomy zamek hauru to miejsce stworzone przez Kalcyfera, a że to milutkie stworzenie żyje dzieki temu że Hauru podarowal mu swoje serce , to można zaryzykować stwierdzienie ,iż caly zamek symbolizuje serce hauru.Zakurzone ,brudne, nieciekawe .Jedynym lokatorem jest mlody Michael który rownież jest samotny . Zamek wciąż sie porusza ,jakby kogoś poszukiwał .Sophie to 18 letnia dziewczyna ktora nie potrafi cieszyć sie życiem , jest młoda fizycznie ale stara psychicznie.Dlatego też sądzę że Miyazaki specjalnie sprawil iż zła wiedźma zmieniła ją w staruszkę , by znowu trochę pobawić się symboliką .Kiedy nasza bochaterka przybywa do zamku dzieki Panu Rzepie ,zaczyna wprowadzać porządek , czyści , zamiata .Nie pyta Gospodarza o zgodę, ten jednak nowym lokatorem zbytnio sie nie przejmuje .Hauru poczatkowo jedynie uprzejmie informuje Sophie, w momencie gdy prawie zgasiła płomiennego przyjaciela , by byla troszke bardziej ostrożna podczas porządków.Po pewnym czasie zaczyna robić mu sie przyjemnie że ktoś zajmuje sie jego domem (lub sercem) .Był tak długo samotny że pozwala Sophie zostac w domu.Ona zaś dzieki niemu zyskuje drugą młodość. Powoli obydwoje zbliżają się do siebie .Moment kiedy Sophie burzy zamek by go pózniej odbudowac nawiązuje do starej prostej prawdy, by coś odbudować najpierw musisz to zniszczyć .Nasza bochaterka następnie oddaje troszeczkę siebię (włosy) Kalcyferowi i dzieki temu zmienia zamek a raczej oddaje cząstkę siebię Hauru ,pózniej oddaje mu jego serce pełne jej milości ,ciepla i spokoju.Tak naprawdę wedlug mnie ten film chce nam przekazać , że te najprostrze rozwiązania są najskuteczniejsze , że nie trzeba wcale sie natrudzić by zejść ze złej ścieszki i powrócić na dobre tory

piszac powyższą opinie pominąłem z 80 % innych ciekawych rzeczy jakie ten film nam przedstawia

Hm, no wiesz, symboliką i nawiązaniami można bawić się i doszukiwać się ich w praktycznie każdym filmie. Ale to Twoje rozumowanie jest nawet całkiem ciekawe... Choć i tak nie do końca się z nim zgadzam. Ale tak na marginesie, to wszystko co powyżej opisałeś jest zasługą chyba raczej autorki książki, na podstawie której film powstał?...

I tak i nie ,chociaz cieżko mi powiedzieć ponieważ ksiażki nie czytałem ,ale sądzę, i może sie właśnię grubo mylę ,że Miyazaki dużo dodał też od siebie i że wiele pozmieniał.Nie potrafie sprecyzowac ktore momenty ,ale sama wiesz że czuć tutaj ręke pana Hayao . Zreszta jak wspomniałem Miyazaki dostał ten film juz ,, napoczęty,, przez innego reżysera , dlatego sądzę że ten film trudno do końca oceniać miara wcześniejszych dzieł Miyazakiego . A propos każdy film? to powiedz mi jaka symbolika znajduję sie w filmie Maczeta ??? xd

Bardzo fajna! No na przykład, jak jeden facet zarżnie drugiego złego faceta, to można dojść do wniosku, że ten drugi facet mógł być uosobieniem zła, przez co film "Maczeta" staje się wybitnym dziełem namawiającym do tego, by zarżnąć każde zło jakie cię w życiu spotka. Ta dam!

Zarzynając złego faceta Maczeta zrzuca z siebie wszelakie przejawy ludzkich odruchów i robi to dla dobrej sprawy , staje sie złym człowiekiem mścicielem który dzięki temu że nie posiada żadnych moralnych hamulców może tak naprawde zejść do poziomu zwyrodnialców i walczyć z nimi jak równy z równym .Motyw ten można zaobserwowac równiez w Batmanie .Ale z Hauru to co innego , tam trzeba troszeczkę bardziej wysilić wyobraźnie .Jak na występie magika , trzeba porzucić racjonalność i dać sie zaczarować ;]

O właśnie: "porzucić racjonalność". Dlatego kocham filmy Miyazakiego. Przy oglądaniu Hauru też trzeba to zrobić, inaczej nasz seans minie się z celem, jednak odczucia są ciut mniejsze. Choć może faktycznie ma na to wpływ reżyser który rozpoczął pracę nad filmem? Nie wiesz może czy dużo on tam przy nim porobił?

Początkowo Miyazaki miał opracować jedynie scenariusz do filmu, pózniej pierwszy reżyser filmu zrezygnował a za realizacje wziął się Hayao .Dodatkowo Miyazaki tym filmem chcial ukazać swój protest przeciwko wojnie w iraqu ,podobno .Po raz pierwszy Miyazaki tworzył film na podstawie książki (a nie własnego scenariusza), nigdy wczesniej tego nie robił .Hauru to miła opowieść , mi sie podoba, jest troche inna niż reszta ,zakończenie jest troche chaotyczne ,trochę dezorientuje , w ciagu minuty Hauru odzyskuje serce Kalcyfer odchodzi i wraca ,Pan rzepa zmienia sie w ksiecia uff..Ale własnie , zobacz ,,Opowieści z Ziemiomorza,, w rezyseri Goro Miyazakiego (syna Hayao)też na podstawie ksiazki , tu jeszcze bardziej niz w hauru mozna dostrzec pewne niedociągnięcia i sądzę że bynajmniej nie jest to winna samego młodego i mało doswiadczonego reżysera , po prostu cieżko zekranizowac , umiescić w ograniczonym czasie , dość dluga ksiażkę. Zawrzeć wszystkie najważniejsze wątki , zachowujac w pełni logiczny ciąg zdarzeń.Dlatego sadze że Miyazaki bardzo duzo zmienił w filmie , poniewaz nie widac zbytnio dziur fabularnych w ,,Zamku,,.Za to polecam ci Ponyo Mi film Miyazakiego z 2008 roku bardzo się spodobał i byl to jego autorski pomysł

w sumie to źle napisałem .W filmie pt ,,Opowieści z Ziemiomorza,, Goro.M połączył ze soba dwie ksiazki autorstwa Pani Ursuli K. Le Guin , przez to film różni się od orginału .Zawiera kluczowe elementy ksiażek ,ale reszta jest zmodyfikowana na potrzeby filmu .Sadze że z hauru jest podobnie.

Hm... Ja, jak widzisz, wciąż jeszcze nie mogę zdecydować się, jaką ocenę mu wystawić. Muszę wszystko jeszcze raz dokładnie przemyśleć i przeanalizować, bo nie chcę być niesprawiedliwa, szczególnie jeśli chodzi o film Miyazakiego. A "Ponyo" mam w planach już od pewnego czasu, na pewno niedługo go obejrzę ;)

Opisy ocen wystawianych filmom w serwisie filmweb.pl:
Nieporozumienie (1)
Bardzo zły (2)
Słaby (3)
Ujdzie (4)
Średni (5)
Niezły (6)
Dobry (7)
Bardzo dobry (8)
Rewelacyjny (9)
Arcydzieło! (10)
Więc jaki jest "Ruchomy zamek Hauru"? Na pewno nie jest on nieporozumieniem, nie jest bardzo zły ani słaby, zdecydowanie nie tylko "ujdzie", i wyróżnia się za bardzo, aby być "średni". Ale według mnie nie zasługuje on też na miano "arcydzieła", i brakuje mu trochę, by go nazwać filmem "rewelacyjnym". Więc jest on albo niezły, albo dobry, albo bardzo dobry. No i tu przychodzi moment, w którym muszę jeszcze raz zastanowić się nad wymienionymi przeze mnie wadami i poodejmować odpowiednią do nich liczbę punktów. W moim przydługawym poście wymieniłam "cztery wady główne". Jak bardzo one rażą?
1. Zbyt chaotyczne, proste i przesłodzone zakończenie- niestety, tu muszę odjąć cały jeden punkt. Zakończenia to dla mnie bardzo ważna materia w filmach, a tu zostało ono, jak na mój gust, za bardzo uproszczone.
2.Fabuła- nie była tak ciekawa, jak bym tego chciała, ale miejscami naprawdę potrafiła wciągnąć, i grzechem by było odejmować za nią cały punkt. -0.5 punkta.
3. Kalsifer- wciąż uważam go za postać raczej źle wykreowaną, ale nie będę przecież z powodu jednego drugoplanowego bohatera obniżać tak bardzo ocenę filmu. Również odejmuję pół punktu. A może nawet jakoś tak jedną czwartą... To w końcu tylko jedna postać...
4. Zbyt szybko i łatwo nawracające się na stronę dobra czarne charakterki- tu sprawa jest trudniejsza. Kurczę, naprawdę to dla mnie bardzo ważna w filmach sprawa. Ale czy aż tak ważna? Dobra, dajemy -trzy czwarte. Trochę to bez sensu zabawiać się w takie ćwiartki, ale żeby dobrze ocenić film, jest to czasem konieczne ;)
No i co z tego wychodzi? 7.5? Choć chyba z przewagą na 7... piękniee... I znowu nie wiem co wystawić...
P.S. W gruncie rzeczy głupio to wyszło, bo wykłócałam się tu z osobami, które wystawiły takie same lub podobne oceny. Cóż... Wychodzi na to, że każdy ma inny system oceniania, i Wy na przykład, na moim miejscu, widząc tyle wad w filmie, wystawilibyście mu z miejsca 5/10, podczas gdy ja nie wiem, czy będzie to 7/10 czy 8/10. No cóż, bywa ;)
Bo w gruncie rzeczy to wszystko opisane przeze mnie wyżej, to nie są główne wady filmu, można to nawet nazwać w pewnym sensie "czepianiem się". Wynalazłam je wszystkie i tak obszernie, w takiej formie opisałam, gdyż nigdy nie miałam do tej pory nigdy takich odczuć względem dzieł Miyazakiego. Obejrzałam ich już parę i wszystkie uważam za świetne, a tu nagle chlast!- takie "cudo". Więc nie dziwcie się- tyle wynalezionych przeze mnie wad, a taka dobra ocena. Myślę, że Miyazaki nigdy, w całej swojej karierze nie stworzył i nie stworzy gniota. Jak już pisałam- "Hauru" wyróżnia się na tle innych filmów, ale nie na tle twórczości Miyazakiego. A dla mnie ocena jego filmu na 7/10, czy 8/10, oznacza, że nie był on w jego karierze zbyt udany. Taki mój sposób oceniania.

Ciekawe:) Jak dla mnie odbior dokładnie odwrotnie. Zamek Hauru przypadł mi do gustu bardziej niż Spirited Away

No cóż, twoja wola :)

Oby więcej takich ludzi, jak Ty, którzy otworzą swe umysły na inne kultury..p.s.Widzę, że epickie "Mononoke-hime" widziałaś, w niedzielę na tvp kultura będzie "Mój sąsiad Totoro" jak oczy nie widziały..polecam

"Błagam, nie doszukujcie się na siłę jakiś ukrytych morałów, życiowych
cytatów, czy podtekstów filozoficznych w gadkach" - czemu, bo ty nic nie zauważyłaś?

Doceniam pracę, którą włożyłaś w napisanie recenzji, przeczytałem, rozumiem punkt widzenia - tylko po prostu wcale a wcale się z tobą nie zgadzam.

W porządku, rozumiem, że nie każdy musi się ze mną zgadzać. Ale, jeśli możesz, podziel się swoimi spostrzeżeniami na temat filmu, chętnie się z nimi zapoznam ;)

Jak znajdę trochę czasu, to odpiszę :)

film jest dla mnie arcydziełem. Pięknie rysowany, wzruszający i nietuzinkowy, POLECAM.